از دست این پسر ....

یکروز باباش می خواست لامپهایی که سوخته بود را تعویض کنه که این آقا ول کن نبود که من باید برم بالا و پاهای کوچولوش را میذاشت روی اولین پله که بره که آخر هم بالای نردبان رفتند و پله های ترقی را پشت سر گذاشتند....

و اما این داستان ادامه دارد ......

تا اینکه هر روز صبح که از خواب بلند میشی بعد از یکی دو ساعت که همه جا را زیر و رو کردی و مثل آقا موشه همه جا سرک کشیدی نوبت این نردبانه که ازش ببری بالا و اداهایی در میاری که آدم دلش به حالت کباب میشه ......

اینم آخر و عاقبتشه که باهاش لثه هات را ماساژ میدی .