تفلد مامانی

پسر گلم امروز روز شنبه 25/9/91 مصادف با اول صفر،تفلد مامانه ، نمیدونم چی بنویسم فقط در یک جمله می تونم بگم که هر چقدر غم و غصه داشته باشم ولی صورت ماهت را که می بینم فکر می کنم تازه متولد شدم دوستت دارم .

صورتت را که می چسبونی بهم انگار خدا به من بهشت را  داده و از این که ترا به من داده هر چی شکرگذاری کنم کمه ، خدایا شکرت بخاطر نعمتهای بی پایانت.

یادت باشه که اندازه یک دنیا دوستت دارم .

این را نوشتم که هر وقت بزرگ شدی ببینی که چقدر برام عزیز جان هستی .ببخشید خودم تو وبلاگت به خودم تبریک می گم .بزرگ شدی با هم دیگه یک کیک این شکلی می خریم و با هم می خوریم . قربونت بشم که هی می گی دد،دد.